YEM Yayın’ın yeni kitabı "Atipik Bir Mimarlık Pratiği Olarak DS, Kır Resminden Peyzaja – Belgelemeden Korumaya" çıktı. Kitapta, DS Mimarlık’ın kurucu ortakları Deniz ve Sevim Aslan’ın peyzaj mimarlığı ve korumaya yönelik görüş ve deneyimleri yer alıyor.
Peyzaj mimarlığı ve korumaya yönelik belgeleme konularında uzmanlaşan DS’nin kurucu ortakları Deniz ve Sevim Aslan’ın, mimarlığın bu iki özel alanının ele alındığı kitaptaki kişisel öyküleri, aynı zamanda son otuz yılda Türkiye’deki mimarlık pratiğinin hangi evrelerden geçtiğine dair ipuçları sunuyor.
Deniz ve Sevim Aslan’ı dinledikçe mimarlığın bina tasarlamaktan ibaret olmadığını kavrayacak; bağlamı ve geçmişi-bugünü-geleceği ile ilişki içinde bakıldığında görünen çokboyutluluğu ve zenginliği sezmeye başlayacaksınız. Materyali tanımanın, deneyler yapmanın, yeni yöntemler keşfetmenin, kimi zaman dedektifliğe varan araştırmanın heyecanını onlarla birlikte hissedeceksiniz; elbette hüsranları, hesaplaşmaları ve hatta küskünlükleri de. Onların öyküleri benzer aşkla yaşamış/yaşayan başka aktörleri tanımanıza da yardımcı olacak. Bitkiyi, taşı toprağı aşkla seven, yaşam süreçlerini merakla izleyen; bilgisini öğrencileriyle coşkuyla paylaşan, yayımlayan, çoğaltan aktörleri...
Kitabın editörü Pelin Derviş’in Deniz Aslan ile 2012–15 arasında gerçekleştirdiği bir dizi söyleşi, iki ana bölümden oluşan kitabın “Kır Resminden Peyzaja” başlığının temel içeriğini oluşturuyor. Bu bölüm, peyzaj mimarlığı pratiğinin ve akademik ortamının Türkiye’deki seyrini Deniz Aslan’ın tanıklığı ve deneyimleri üzerinden izleme olanağı veriyor. Bir yandan peyzaj mimarlığı eğitiminin mimarlık fakültelerine geçişini, akademik programların yapılandırılma süreçlerini, mesleki örgütlenmeleri, yayın girişimlerini izlerken diğer yandan 1980’lerin ikinci yarısından başlayarak ülkenin sürekli değişen siyasi ve ekonomik yapısıyla şekillenen mimarlığın farklı ölçek ve içeriklerdeki üretim ortamlarında peyzaj mimarlığının nasıl konumlandığını takip ediyoruz.
Pelin Derviş’in Sevim Aslan ile yaptığı ve “Belgelemeden Korumaya” bölümünü oluşturan söyleşi ise arkeolojik kazı ortamlarından başlayarak farklı niteliklerdeki mimari oluşumları koruma girişimlerinin özellikle belgeleme aşamasına dair incelikleriyle tanışmamıza vesile oluyor. Sevim Aslan’ın deneyimlerinin salt kullandığı, geliştirdiği, terk ettiği farklı belgeleme yöntemleriyle sınırlı olmadığını; bu deneyimlerin tekniğin ötesinde boyutlar taşıdığını fark ediyor, mimari mirasla kurulan ilişkinin içerdiği hassasiyetleri en azından hissetmeye başlıyoruz.
Atipik Bir Mimarlık Pratiği Olarak DS, Kır Resminden Peyzaja – Belgelemeden Korumaya’nın belkemiğini oluşturan bu söyleşi metinlerine büyük ölçüde DS Arşivi’nden beslenen görseller eşlik ediyor. Metinle bütünleşik olarak kurgulanan bu görseller uygulanmamış bir proje eskizinden, Perge kazılarında çekilen bir fotoğrafa, Türkiye’nin ilk kadın peyzaj mimarlarından olan Günel Akdoğan’ın seyahat karelerinden Antalya’daki bir tatil köyü projesinin şantiye fotoğrafına, öğrenci projelerinden ölçüm aletlerine zengin bir çeşitlilik ortaya koyuyor.
Peyzaj Mimarlığı “Bahçecilik” Zannediliyor! – Mimari Mirasın Korunması Hayal mi?
Kitabın başlığının taşıdığı ikili ifadelerden “Kır Resminden Peyzaja”, peyzaj kavramının yaygın algısına işaret ediyor. İşte tam da o “kır resmi” algısından dolayı olsa gerek bugün pek çok mimar bile peyzaj mimarlığını “bahçecilik” zannetmekte. “Belgelemeden Korumaya” ise ideal korumanın belgelemenin niteliğine bağlı olduğuna atıfta bulunarak Türkiye’deki mimari korumanın sancılı ortamında, bir cerrah titizliğinde çalışmanın ne demek olduğunu hissettiriyor. Başlıktaki “atipik” kavramı kitabın kurgusunun anahtarı aynı zamanda. Bu kitap tipik bir anı kitabı, bir portfolyo yayın veya pratiği kuramsal bir zeminden okuma denemesi değil. Kitap, Deniz ve Sevim Aslan’ın yaşamlarında eşik oluşturan kişiler, projeler ve deneyimler üzerine şekilleniyor. O bakımdan alabildiğine kişisel bir yanı var. Eşiklerin bazılarının ele alınış şekli –gerek meslek pratiğinin gerekse akademik ortamın farklı zaman dilimlerinden kesitler halinde sunulduğu bağlamsallıklarıyla– yöntem açısından adeta birer vaka analizi olarak da değerlendirilebilir.
Yine YEM Yayın tarafından yayımlanacak, çevirisi Cem Akaş tarafından yapılan kitabın İngilizce versiyonunun yayın hazırlıkları da sürüyor. "An Atypical Architectural Practice DS, From Rural Painting to Landscape – From Documentation to Preservation" adıyla yayımlanacak kitap, Ocak 2016’da kitapseverlerle buluşacak.
Künye:
Atipik Bir Mimarlık Pratiği Olarak DS, Kır Resminden Peyzaja – Belgelemeden Korumaya
YEM Yayın
Editör: Pelin Derviş
Grafik Tasarım: Aslı Altay
ISBN: 978-605-4793-51-8
İstanbul, Aralık 2015
Türkçe
296 sayfa
29x23 cm
Bez ciltli, şömizli, sert kapak
Biyografiler:
Deniz Aslan
1964’te İstanbul’da doğdu. İstanbul Teknik Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi, Mimarlık Bölümü’nden 1986 yılında mezun oldu. 1989 yılında Yıldız Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Planlama programında yüksek lisans öğrenimini tamamlayarak yüksek mimar–peyzaj mimarı unvanı aldı. Prof.Dr. Günel Akdoğan’ın yürütücülüğünde tamamladığı yüksek lisans tezi “Peyzaj Planlaması Açısından İstanbul Boğazının Yeşil Dokusunun Tarihi Süreci ve Halkın Kullanımına Açılmış Rekreatif Alanlarının İrdelenmesi” başlığını taşıyordu. 1999 yılında İTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Bina Bilgisi Doktora Programı’nı tamamladı. “Bir Kalıtımsal İz Olarak Mimarlık” başlığını taşıyan tezinin yürütücüsü Prof.Dr. Ferhan Yürekli’ydi. 1994 yılında Sevim Aslan ile birlikte peyzaj mimarlığı ve belgeleme üzerine yoğunlaşan DS Mimarlık’ı kurdu. 1992-2002 yılları arasında İTÜ Mimarlık Fakültesi, Mimarlık Bölümü’nde araştırma görevlisi; 2002-08 yılları arasında ise aynı fakültenin Peyzaj Mimarlığı Bölümü’nde öğretim görevlisi olarak çalıştı. 2008 yılından bu yana İTÜ Mimarlık Fakültesi, Mimarlık Bölümü’nde öğretim görevlisi olarak çalışmaya devam ediyor. Mimarlık ve peyzaj mimarlığı alanında ulusal ve uluslararası birçok projeye katıldı, birçok yarışmada ödül kazandı, tasarımları ulusal ve uluslararası dergilerde yayımlandı.
Sevim Aslan
1965’te İstanbul’da doğdu. İstanbul Teknik Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi, Mimarlık Bölümü’nden 1987 yılında mezun oldu. Aynı fakültenin Restorasyon Ana Bilim Dalı’ndaki yüksek lisans öğrenimini 1990 yılında tamamladı. Prof.Dr. Doğan Kuban’ın yürütücülüğündeki tezi “Antalya-Perge Antik Kenti Güney Hamamı Strüktür Analizi” başlığını taşıyor. 1994 yılında Deniz Aslan ile birlikte peyzaj mimarlığı ve belgeleme üzerine yoğunlaşan DS Mimarlık’ı kurdu. DS tarafından geliştirilen; üçboyutlu optik ölçümlerin mimari çizime entegre edilebilecek formatta değerlendirilmesine yönelik rölöve yöntemleri denedi. Projelerinden bazıları Ayşe Orbay ve Feyza Cansever ile birlikte Uçhisar Evleri projesinin rölöveleri ve Feyza Cansever ile birlikte yine Uçhisar’da iki parselin restorasyon projesi (1999); İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kadıköy Hasanpaşa Gazhanesi’nin İTÜ Restorasyon Ana Bilim Dalı yürütücülüğünde rölöve, restitüsyon, restorasyon, yeni kullanım ve çevre düzenleme projeleri (2000-01, 2014-); Santralistanbul Bilim ve Sanat Müzesi, rölöve ve restitüsyon çalışması (2004); Zeugma Antik Kenti 2006 dönemi kazısı çizimlerinin hazırlanması (Kutalmış Görkay başkanlığında); Antakya Müze Otel, arkeolojik kalıntıların belgeleme, koruma ve onarım projeleridir (2011-13). 2013 kış yarıyılında, İstanbul Bilgi Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi’nde misafir öğretim elemanı olarak koruma dersleri kapsamında ölçme yöntemlerine ilişkin ders verdi.