Adolf Gustav Schneck, 11 ve 12 No’lu Evler

Schneck'in 11 No'lu evi aslen Weissenhofsiedlung için planlanmamıştı. Çünkü burada kendisi için bir ev tasarlamak isteyen Schneck'in planları, Stuttgart Bayındırlık ve İskan Departmanı tarafından, yerleşkenin "ancak prototiplerin oluşturulması için" var olduğu ve "müşterilerin önceden seçilmemesi gerektiği" öne sürülerek reddedilmişti. Dolayısıyla Schneck, şayet hala kendisi için Weissenhof'ta bir ev istiyorsa, başka bir yol bulmak zorundaydı. Olanak bunun peşinden doğdu: Weissenhofsiedlung'un gerçekleştirileceği arazinin hemen yan parseli, sivil memurlara ait olacak bir dizi konut projesi için imara açıldı. Yerel yönetim ile iyi ilişkiler içindeki Schneck de –aynen Bourgeois ve Wagner için söz konusu olduğu gibi- projeye önceden başvurmamış ve seçilmemiş olmasına rağmen Weissenhof'ta bir konut tasarlayabildi. Mies'in sanatsal / mimari yönetimi ve Stotz'un sergi direktörlüğü kurgusu içinde gerçekleştirilen 11 No'lu ev, Bourgeois'in evi ile birlikte Weissenhofsiedlung kapsamına alınmaya değer bulundu.

Yapının hem mimarı hem de müteahhiti olduğu için tüm masrafları bizzat karşılayan Schneck, memur konutu olarak tasarlanması amaçlanan yapılara farklı bir konsept getirdi: Prototiplerin dilenirse sıra evler olarak da inşa edilebilecek planlama kurgusuna sahip olmaları, bu niyetin ilk sonucuydu. Schneck, dilenirse tamamen teraslı evler, ikili yarı-müstakil aile evleri ya da tamamen bağımsız müstakil aile konutları olarak da kurgulanabilecek planlar kotardı.

12 No'lu ev, Schneck'in konut tiplerinin teraslı bir versiyonu olarak görücüye çıktı. 1927 yılında Edgar Wedepohl Schneck'in bu konutu hakkında şunları yazacaktı: "Bu zevkli ve tevazu ile tasarlanmış ev (...) burjuva sınıfının ortalama zevkini karşılamaya en yakın üretim ve bu yüzden Poelzig, Doecker ve Hilberseimer'in konutları ile aynı yetkinlik seviyesinde duruyor.