Bu Sergide Ahşap Kırma Çatı Zorunlu!

Weissenhof gibi Stuttgart Killesberg'de konumlanacak bu yapı sergisinin, yine Weissenhof'da uygulama yapmış Richard Döcker tarafından ve Werkbund girişimleri ile hayata geçirilmesi planlanmaktaydı. "Yapı ve Konut için Alman Ahşabı" (Deutsches Holz für Hausbau und Wohnung) ismini taşıyacak bu sergi, Nazi yönetimi tarafından Werkbund'un faailyetlerine son verilmesi ile rafa kaldırıldı. Ancak Werkbund'un sergi çalışmalarında rol sahibi olmamış Schmitthenner'in ideolojik yaklaşlarının yeni Alman hükümeti ile örtüşmesi, "Ahşap" sergisinin yeniden yürürlüğe girmesi ile sonuçlandı. Fakat farklı bir bağlamda...


Kochenhof'un ilk planlanan hali ile maketi


Yerleşmenin uygulanan son haline dair bir maket

"Yapı ve Konut için Alman Ahşabı" sergisinin amacı, Alman ahşabının daha geniş ve verimli kullanım alanlarını ortaya çıkarmak ve teşvik etmek, böylelikle düşüşte olan ahşap temelli ekonomiyi yeniden güçlendirmekti. Schmitthener yönetiminde ve Alman Orman İdaresi'nin desteği ile yeniden kurgulanan sergi ise, ekonomik bir girişim olmanın ötesinde Nazi Almanyası'nın mimarlık üzerindeki muhafazakar – milliyetçi diretmelerinin bir ürünü haline geldi. Dolayısıyla işleyiş ve başlık açısından Werkbund'un fikrinin bir devamı gibi görünen sergi, ortaya çıkan ürünler ve yapım tekniği açısından tamamen farklı bir boyut taşıyacaktı.



Öncelikle Weissenhofsiedlung referansını güçlendirecek bir isim arayışına gidildi. "Yapı ve Konut için Alman Ahşabı" sergisini meydana getiren yerleşmeye, 1770'lerde Stuttgart'da kurulmuş bir çiftçi kasabasının ismi, Kochenhof adı, verildi. Schmitthenner, Weissenhof'ta Mies'in üstlendiği görevin bir benzerini kent plancısı Heinz Wetzel'a verdi. Serginin planlamasını ve hangi mimarın hangi parselde konumlanacağını belirleyen Wetzel ile birlikte, katılımcıların yapısal niteliklerine de belli başlı sınırlamalar getirildi.



Mimarlar tarafından tamamen ahşap strüktürlü olarak gerçekleştirilmesi gereken yapıların tamamı kırma çatılı olmak zorundaydı. Yine ahşap olacak cephelerin de sıvanması ya da ahşap dokuyu gizleyecek şekilde boyanması zorunluluk olarak verildi. Aynı zamanda ısı ve ses korunumu açısından da sayısız gereklilik sıralandı. Ne var ki, aslen yapı sektörüne mensup aktörleri, ahşap yapıların ekonomikliği ve uzun ömürlülüğü konusunda ikna amacı güden Kochenhofsiedlung'un hedefleri arasında, Schmitthenner'in vurguladığı başka bir madde vardı: Ahşap yapı teknikleri, ancak geleneksel deneyimleri temel alarak geliştirilebilirdi. Bu yönelime, tamamen ironik bir biçimde, şu madde de eklenmişti: Yapının servis hizmetlerini belirleyecek teknik gereklilikler de, çağdaş standartları yakalamalılardı.