Onur Çelik
28 Haziran 2013
Mimar Sinan Üniversitesi Endüstri Ürünleri Tasarımı bölümü öğrencisiyim halen. Dün diplomamı verdim. SKM'de altı ayımı dolduracağım. Öğrenciliğin gerektirdiği üzere ağırlıklı olarak freelance çalıştım. Tam zamanlı çalıştığım bir iki ofis de oldu. Aziz Bey ve Hakan Bey'de gördüğüm, sadece müdür değil lider olmaları. Yani bir yanda ipi hep beraber çekmek var, bir de ipin arkasında olup hadi çekin demek var. Burası gerçekten çok motive edici bir ortam. Tecrübesizliğime rağmen beni çok güzel teşvik edip ilerletiyorlar.
Aslında buraya başvurmam çok komik oldu. Mimar arıyorlardı. İstenen kriterlerin hepsine uyuyorum ama endüstri ürünleri tasarımcısıyım. Belki de sadece mimara ihtiyaç duymuyorlardır dedim. Bunun farkına vardıkları, biz gerçekten mimara ihtiyaç duymuyormuşuz dedikleri zaman da işe başladım. Biraz danışıklı dövüş gibi oldu.
Burada mimar arkadaşlardan farklı olarak, konsept tasarım ve ürün tasarımı üzerine fikir geliştiriyor ve bunların uygulamalarıyla ilgilileniyorum. Mantaliteme uymasının sebebi, gerçekten buradaki çalışma ortamını sevmem. Aynı anda birkaç proje üzerinde çalışarak ilerlemek benim için çok daha verimli. Çünkü bir şey üzerine çok fazla kafa patlattığım zaman verimli olmadığımı düşünüyorum. Konsantrasyon problemim var, o yüden aynı anda birkaç şeye adapte olabilmek iyi geliyor. Bir yandan Sasan'la çalışıyorum, bir yandan Ali Bey çağırıyor başka bir şey yapıyorum, bir yandan Aziz Bey çağırıyor "bize böyle bir şey lazım ne yapabilirsin" diyor. Hakan Bey gelip "bu fikrini şöyle yapabilir miyiz" derken, gerçekten verimli olduğumu hissettiğim an mutlu da oluyorum. Normalde hiç bu kadar uzun süre tam zamanlı çalışmamıştım.
Şu an benden burada başka endüstri ürünleri tasarımcısı yok. Belki ilk başta mimarlık ofisinde endüstriyel tasarımcının ne işi diye düşünülebilir ama aslında derinde, gerçekten kilit noktaları kurtarabiliyorsunuz.
Bu Haberi Sosyal Medyada Paylaşın
Yorumlar
Bu İçeriğe Yorum Yazın