ICOMOS Uluslararası Anıtlar ve Sitler Konseyi, CoViD 19 etkisinde; İnsan, Yer, Etkileşim ekseninde Kültürel Mirası ve Koruma'yı sorguluyor, tartışmaya açıyor.
Duyuru Metni:
Ortak kültürel mirasımız, Ortak derdimiz, Ortak sorumluluğumuz
CoViD 19/CORONA küresel salgınıyla insanlık, yakın tarihimizde bu ölçekte ve bu biçimde hiç yaşanmamış bir tehlikeyle karşı karşıya kaldı. Salgının etkileri dünyanın her yerinde aynı anda yaşanmakta ve her nerede olurlarsa olsunlar, insanların yaşam düzenleri neredeyse aynı biçimlerde değişmeye zorlanıyor. Hiç bir dert bu denli ortak yaşanmamıştı; salgın anında bütün dünya hemdert oldu.
Salgından bireysel ölçekte korunmanın iki temel önlem biçimi ortaya kondu;
Herkesin yerinde kalması: kendi ülkesinde, kendi şehrinde, kendi evinde.
İnsanların diğer insanlardan ayrı kalması: fiziksel mesafe, tecrit, temassızlık.
Salgın önlemleriyle birlikte ortaya çıkan diğer bir olgu olarak, bütün dünyayı birleştirme gücü olan bir donanım, internet, daha önce olmadığı kadar yaygın kullanılır hale geldi.
WorldWideWeb, tam anlamıyla dünyayı birleştiren bir ağ oldu.
Aynı dertte birleşirken, bu derdi bertaraf edebilmek için ayrılmak ve yerinde kalmak şart oldu; fiziksel ayrılığa rağmen sanal ortamda yepyeni biçimlerde bir araya geliniyor, birleşiliyor.
İçinden geçmekte olduğumuz bu olağandışı süreçte belirleyici olan bu üç olgunun güçlü etkisi yerle ve zamanla ilişkimizi değiştirirken gündelik yaşantımızda, alışkanlıklarımızda, iş yapma biçimlerimizde, sosyal etkileşimlerimizde ani değişim ve köklü dönüşümleri zorlamakta...
En geniş kapsamıyla; kültürel değerler, somut ve somut olmayan kültürel mirasımız
insan, yer, zaman ve bunların etkileşimleriyle var olurlar.
Kültürel mirasın var olmasını ve sürdürülmesini esas alan koruma faaliyetinin de, yine yerle, insanla ve iletişim biçimleriyle doğrudan ilişkili olan bu olgulardan kaçınılmaz olarak etkilendiğini gözlemlemekteyiz.
ICOMOS Uluslararası Anıtlar ve Sitler Konseyi’nce, 18 Nisan Uluslararası Anıtlar ve Sitler Günü 2020 için tanımlanan Ortak Mirasımız teması içinde, Ortak Sorumluluğumuz başlığından hareketle ICOMOS Türkiye Milli Komitesi olarak, ortak yaşanan bu sarsıcı deneyimi; kültürel miras ve koruma sektörünün işleyişine, bu pratiğin kuram, eğitim, uygulama, kurumsal organizasyon sistematiklerine, paradigmalarına yeniden bakmak için bir nefes aralığı, bir fırsat ve bir uyaran olarak görüyoruz.
Geçici olduğu varsayılan, ancak ne kadar süreceği henüz belli olmayan salgının ve daha da görünür hale gelen iklim krizinin de etkisiyle tüm canlılar için daha yaşanılır, daha adil ve sürdürülebilir bir dünya çağrıları yükselmekte. Böyle bir geleceğe doğru çıkış yollarını ararken, içinden geçmekte olduğumuz bu özel dönemin gösterdikleri üzerinden kültürel ve doğal mirasımızın korunmasına dair değerlerimizi, kavramlarımızı ve önceliklerimizi gözden geçirmek, sorgulamak; vazgeçilmez unsurlarla vazgeçilebilir ya da dönüştürülebilir olanların ayırdına varmak, belirginleşen ayrım hatlarını irdelemek ve açığa çıkarmak üzere, belirleyici bu üç olgunun ekseninde ortaya çıkan soru alanlarında ele alınarak tartışılmasını öneriyoruz.
Bu çerçevede aranacak yanıtlar ve değerlendirmelerden öğrenerek, çıkış için kısa ve uzun vadede neler yapılabileceğine dair öngörüleri, bir dizi çevrimiçi etkinlik yoluyla derlemeyi umut ediyoruz.
Soru alanları:
1. İNSAN: Herkes yerinde kaldığı için kültürel miras alanları bir süre insansız kaldığında ne oluyor?
http://www.icomos.org.tr/Dosyalar/ICOMOSTR_tr0028899001593589750.jpg
2. YER: Herkes yerinde kaldığı için ancak hemen yakındaki kültür varlıkları ulaşılabilir olduğunda, uzaklardan erişim kısıtlandığında ne oluyor?
http://www.icomos.org.tr/Dosyalar/ICOMOSTR_tr0778510001593589831.jpg
3. ETKİLEŞİM: Fiziksel ayrılığa rağmen sanal ortamda bir araya gelme alanı genişlediğinde ne oluyor?
http://www.icomos.org.tr/Dosyalar/ICOMOSTR_tr0649910001593589895.jpg