Uluslararası Basından Bienal Yansımaları

Amber EROYAN / 03 Eylül 2010

Ulusal pavyonlar hakkında neler dediler

Luca Molinari'nin küratörlüğünü üstlendiği İtalyan Pavyonu'unun Arsenale'deki diğer sergilere göre daha çeşitli çalışmalarla dolu olduğunu dile getiren William Menking, devasa bir alana yayılan serginin üzerinde daha fazla düşünmeyi hak eden bir çalışma olduğunu vurguluyor. Birtakım eleştiriler ve güncellemeler ile ‘ütopya' kavramının yeniden ele alındığı İtalyan Pavyonu'nda özellikle Aldo Cibic'in küçük ölçekli ütopik peyzajından etkilendiğini belirtiyor Menking.

Aldo Cibic, ütopyacılığı tek bir diyorama üzerine sıkıştırarak hicvediyor. Görsel: archpaper.com, Bill Menking

Ütopyanın yeniden düşünüldüğü bir başka pavyon ise Ryue Nishizawa'nın küratörlüğünü yaptığı Japonya Pavyonu. Ancak buradaki ‘ütopya' seçimin nedeni, Metabolist hareketin 50. yıldönümünün kutlanıyor olması.

Ulusal pavyonlara ilişkin izlenimlerini aktaran bir başka isim ise Building Design yazarı Oliver Wainwright. Wainwright, dikkatini çeken bazı ulusal pavyonlara ilişkin olarak şu tespitlerde bulunuyor:

"Rietveld Landscape'in tasarladığı Hollanda Pavyonu, özelikle boşluğu ile göze çarpıyor. Tavanı mavi styrofoam ile kaplı beyaz, geniş ve boş bir odaya giriyorsunuz. Ancak basamaklara çıkınca bu gelişigüzel yerleştirilmiş blokların Hollanda'daki boş yapılara ilişkin titiz bir çalışma olduğu fark ediliyor. Merdivenlerden indiğinizde 'bu bina 39 yıldan fazla süredir boş' yazılı büyük bir işaret tabelası ile karşılaşıyorsunuz. Bu sade teşhire, geçici yerleşimin yeni modellerini tartışan Hollanda tarzı bir manifestosu eşlik ediyor. Bu tema diğer başka pavyonlarda da tekrarlanıyor: geçici projeler ve kentlerimizde sürekli artış gösteren atıl alanların kullanımı.