Süleymaniye Külliyesi

Mimar Sinan’ın “kalfalık eserim” dediği Süleymaniye Külliyesi, İstanbul’daki Osmanlı eserleri arasında bir başyapıt olarak parıldıyor. Külliyenin inşasına 1550 yılında başlanmış ve 1557 yılında tamamlanmış. Yani bu muhteşem eser 7 yıl gibi kısa sayılabilecek bir sürede inşa edilmiş. O yıllarda kent koca bir şantiyeye dönüşmüş. İmparatorluk sınırları içinde kalan pek çok yerden buraya malzeme taşınmış. Çok geniş bir alana yayılan külliye, darüşşifa, kervansaray, tıp medresesi, sıbyan mektebi, imaret gibi bölümlerden oluşuyor.  

Süleymaniye Camisi’nin bahçesinde Osmanlı’nın en muhteşem yıllarına damgasını vuran ve camiyi inşa ettiren Kanuni’nin ve eşi Hürrem Sultan’ın türbeleri bulunuyor. Caminin dört minaresinde bulunan toplam on şerefe Kanuni’nin onuncu padişah olduğuna, dört minare ise İstanbul’da hüküm süren dördüncü padişah olduğuna işaret ediyor.

Külliyenin sembolleri gibi söylenceleri de bol. Bir söylenceye göre külliye inşasını hızlandırmak için İran Şahı tarafından gönderilen altınlar, Kanuni tarafından kubbeyi taşıyan fil ayaklarının temeline dökülmüş. Bir başka söylencede ise Kanuni, Mimar Sinan’ın camide nargile içmesine çok kızar. Sinan, nargileyi fokurdatarak caminin akustiğini, dumanı sayesinde ise caminin hava akımını düzenlemeye çalıştığını söyleyince iş tatlıya bağlanır.