Tapınaklar: Hangisi gerçek, hangisi iddia?

Ortaya çıkarılıp restore edilen yapılar arasında Zeus Tapınağı öne çıkıyor. Tapınak, MS 2. yüzyılda çevredeki arazilerden gelen kiralarla yapılmış. Ancak kiracılar kiralarını zamanında ödemeyince İmparator Hadrianus bir mektup yazarak kiracıları uyarmış. Bu mektup, tapınağın ön galeri duvarına kazınarak halka duyurulmuş. Bugün hala orada duruyor.

        
Tapınak altında bulunan ve dik bir merdivenle inilen geniş mahzen, uzun yıllar Tanrıça Kibele'ye adanan tapınma yeri zannedilmiş. Roma bu topraklara gelince yerel inançlara karışmamış. Frigler, Ana Tanrıçaları Kibele'ye Roma geldikten sonrada tapınmaya devam etmişler. Bu nedenle Romalılar'ın, Zeus Tapınağı'nın altına Kibele için bir tapınım yeri yaptıkları düşünülüyordu. Ancak yapılan çalışmalar bu mahzenin yiyecek deposu olabileceği fikrini doğurdu.

        
Kibele tapınım yeri olmasını düşündürten ise, tapınağın ön tarafında yerde duran ve üzerinde bir kadın yüzü kabartması bulunan mermer parça olmuş. Yapılan çalışmalar, bu kabartmanın, tapınağın ön cephesini süsleyen bir akroter, tapınağın altında bulunan mahzenin ise depo olduğunu göstermiş.