Tuba Çimen Şehitoğlu

TOCA'nın kuruluşundan beri buradayım. İki-iki buçuk sene oldu. İş baktığım bir aralıkta TOCA'dan haber geldi. O dönemde henüz yeni kurulduğu için doğal olarak ofisten pek haberim yoktu. Ama çok yakın oturuyorum; evim hemen arka sokakta! Dolayısıyla çok merak ettim; hemen gelip görmek istedim. Sonra Erdinç Bey ile görüştük. Bu görüşmeden sonra çok şaşırdım. Çünkü beş yıllık bir iş tecrübem vardı ve burası, iş şartlarından tutun da çalışanların yaş aralığına ve tasarımsal organizasyona kadar çok dilediğim niteliklere sahip bir yerdi. İstanbul şartlarında konum olarak bu kadar yakın ve fikir, anlayış olarak bu denli iyi hissettiğiniz bir yer ile karşılaşınca "Her halde öleceğim" diye düşünmüştüm (gülüyor). Çok keyifli bir başlangıç oldu ve giderek bu süreç daha da iyileşen bir seyir izledi. Zamanla her şey oturdu, iş ilişkileri güçlendi. Hatta iş arkadaşlığının çok ötesinde bir arkadaşlık kuruldu.

Çok tuhaftır; TOCA'ya iki günlüğüne dahi olsa gelen, kendini belki iki-üç aydır işin içinde gibi hissediyor. Adaptasyon süreci burada çok kısa! Böyle bir şeyi ilk kez TOCA'da tecrübe ediyorum. Örneğin Işıl başlayalı belki altı ay oldu ama benim için o sanki yıllardır ofiste…

Ofiste aynı anda birkaç proje yapılıyor. Dolayısıyla kendi aramızda koordinasyonu bölüşebiliyoruz. Ama "koordine etmek" asla "Ben çiziyorum, siz yapın" gibi bir minvalde ilerlemiyor. Her zaman her şey ortak konuşulur ve kararlar ortak alınır. Elbette tecrübeye bağlı olarak herkes bir takım yönlendirmelerde bulunabiliyor. Bu da çok normal! Ama her halükarda ortaya çıkan tasarımlar, TOCA'nın tasarımıdır. Kimse "benim" ya da "senin" diye düşünmez ya da böyle bir şey telaffuz etmez.

Şu anda Girne'de bir yat limanı projesi tasarlıyoruz. Bu işin konsept aşamasındayız ve tasarımı ile kontrollerini yapıyoruz. Benim işim, proje bazlı olarak yönetim, tasarım koordinasyon olabiliyor. Her anlamda ve her alanda faaliyet gösteriyorum.