Yalnızca Bir Yerellik - Evrensellik Tartışması mı? Weissenhof vs. Kochenhof

Kochenhofsiedlung (Kochenhof Yerleşmesi) 1933 yılında, yani Almanya'nın Nasyonal Sosyalist yönetime geçtiği yıllarda, Paul Schmitthenner yönetiminde ve Stuttgart Okulu olarak adlandırılan teknik ve pratik çevreden isimlerin katılımı ile gerçekleştirilmiş bir başka sergi / kent. Kochenhofsiedlung'un ismi ile taşıdığı Weissenhof referansı ise bir tesadüften çok öte. 1927 yılında tamamlanan Weissenhof'un modernist ve "avangard" çizgilerine bir tepki olarak ortaya konan Kochenhofsiedlung sergisi, dönemin milliyetçi ve muhafazakar mimarlık damarının bir manifestosu olarak da görülebilir.

"Neues Bauen" anlayışının evrensellik söylemlerinin karşısında olduğu gibi, "çağın ruhu"nu vücuda getirmeye çalışan, hatta güncel teknikleri ve malzemeyi mimarlık pratiğinin merkezine yerleştiren tüm modernist söylemlerin karşısında olan bu damar, mimarlığı toprak ve kan (Blut und Boden) ile ilişkilendiren, dolayısıyla "yerli yurtlu" bir üretimi savunan ulusalcı bir tahayyüle işaret ediyordu. Bir yandan "Neues Bauen"ın, veya "modern" mimarlığın evrensel ve zamansız mimarlık hayallerinin tüm sorunsallarından arınmış gibi gözüken Alman ulusalcı mimarlığı, diğer yandan disiplini farklı bir kavramsal paket içinde ve çok daha tehlikeli bir güzergahtan paketliyor, kapatıyordu: Mimarlık yöreye ait olmalıydı; çağın değil "yer"in ruhu vardı; güncel teknik değil "geleneksel" yöntem ve malzeme hayati olandı. Dolayısıyla mimarlık, modern aklı neredeyse hiçe sayarak pre-modern pratikler üzerinden gerçekleştirilmeliydi ki "öz"ü kaybedilmesin.


Kochenhofsiedlung'un açılışından bir fotoğraf

Schmitthenner'in Weissenhofsiedlung ile uluslararası tanınırlık ve kredi kazanan "Neues Bauen"a karşı söylem olarak gerçekleştirmek istediği "anti-sergi" fikri, 1927-1928 aralığında tüm girişimlerine rağmen boşa çıkınca, Werkbund Württemberg Çalıştayı'nın 1932'de ilk adımlarını attığı yeni sergi, yeni bir olanak oluşturacaktı.