İstanbul’un hızlı gelişen bölgelerinden Ataşehir’de yer alan proje, yaklaşık 350 metrekarelik bir alana sahip, çocuk sağlığı odaklı bir kliniktir. 6 doktor kapasiteli klinikte, tahlil alanları, iki farklı bekleme alanı, ofis, personel ve servis alanları bulunmaktadır.
Tasarım iki farklı hatta birbirleriyle zaman zaman çelişen iki yaklaşımın müzakeresiyle ortaya çıkmıştır. Birincisi mekân, ana işlevi gereği hijyen şartları gerektiren bir sağlık mekanıdır. Beyaz başta olmak üzere açık renklerin egemen olduğu, işlevlerin ve cihazların çok tanımlı olduğu bir kliniktir. Klinikler işlev odaklı yerler olduğu için çoğu zaman minimalist düzeyde tasarım yaklaşımı talep etmekte ve o şekilde kullanılmaktadır.
Diğer taraftan doktorlardan sonraki diğer ana kullanıcılar çocuklardır. Çocuklar doğaları gereği, farklı renklerden, oyunlu mekanlardan, görsellerden etkilenmektedir. Çocuk odaklı tasarımların çoğu bu ögeleri doğru şekilde ele almamakta ve ne yazık ki çocuklar için yapılan mekanlar Kitsch sınırına gelmektedir.
Burada klinik ana planlama kurgusunu belirlemiş, mekân boyutları, yerleşim kararları ve konumları bir sağlık mekanının maksimum verimlilikte kullanımı üzerinden ele alınmıştır. Çocuk odaklı tasarım ise bu mekanların iç mimarisini ortaya çıkartmıştır: genel renk – görsel kullanımı, mekânsal algı ve deneyimlerin belirlenmesi vb. konular çoğunlukla çocukların gözünden incelenmiş ve onların benimseyeceği ana yaklaşım kararı belirlenip, iç mekân tasarımı bu yaklaşım çerçevesinde ele alınmıştır.
Burada bahsedilen ana yaklaşım, gelen hastaların mekânı benimsemelerini sağlayacak tasarım ögelerini bütün projenin başat ögelerini getirerek hem tasarımsal bütünlüğü korumak hem de kullanıcıların holistik mekân deneyimi elde etmesini sağlamaktadır. Bu bağlamda renkler, görseller ve oyun alanları birbirlerini tamamlayan üç başat öge olarak öne çıkmaktadır.
Her doktorun odasını tanımlayan temel bir renk seçilmiş, odanın iç mekânı o renk ve onu tamamlayan fon tonları ile tasarlanmıştır. Kaplamalar ve hareketleri mobilya renkleri de buna palete göre belirlenmiştir. Bu renkler sadece doktorların odalarını tanımlamakla kalmamakta aynı zamanda ana koridorda girişten doktorun odasına kadar takip edilen bir zemin yönlendirme ögesine de dönüşmektedir. Bu sayede okuma yazma bilmeyen minik hastalar bile kimsenin yardımına ihtiyaç duymadan kendi doktorlarının odalarını bulabilirler.
İşverenin kurumsal kimliğinde hayvanlar, özellikle de hipopotam önemli bir unsurdur ve yıllardır reklam ve duyuru çalışmalarında kullanılan ve kurumla özdeşleşen ikonik bir figür haline gelmiştir. Tasarım ekibi, çocukların kullanacağı her mekânın uygun gördüğü duvarlarını mekana özel yapılacak mural çalışmalarına ayırmış, hatta ilk eskizlerini kendileri yapmıştır. Hazırlanan mekân görselleri ve eskiz çalışmalarından ilham alan resim sanatçısı da mekanları tamamlayan görsellerin tamamını tek bir elden hazırlamıştır. Mekâna özgü ve tek bir sanatçı tarafından yapılan çalışmalar olması, bu görsellerin mekanları ortaklaştıran bir ögeye dönüşmesini sağlamış, klinik adeta canlı sanat müzesine dönüşmüştür.
Son olarak oyun özellikle bekleme alanlarında öne çıkan bir diğer mimari ögedir. Duvarlar, kolonlar, nişler çocuklar için kolayca oyun / deneyim alanlarına dönüşecek şekilde ele alınmış, bekleyen hastaların zamanlarını oyun oynayarak geçirmesi sağlanmıştır. Küçük çocukların kısa sürede sıkılmaması için bu deneyim de farklı mekânsal tezahürlere dönüştürülmüştür: kah magnetli oyuncuklarla oynadığı bir metal duvar, kah altında oturup boyama yapabildiği kolon-ağaç kah da içinden farklı oyuncakları alıp kullanabildiği oyuncak rafları projenin ortak alanlarına dağılmış durumdadır.
Sonuç olarak Alle Kids projesi bir sağlık mekânın gerektirdiği bütün teknik gereksinim ve hijyenik standartları sağlarken, diğer yandan da bunları sağlayan mekanların aynı zamanda eğlenceli ve oyun dolu olabileceğinin güncel bir örneğidir.
Plan