Architecture and Thought Production Office
Bizzat Arapların eliyle, 9 yüzyılda stratejik açıdan önem taşıyan bir noktada askeri merkez olarak kurulan ve zamanla etrafında yerleşim yerlerinin türemesiyle birlikte bir Arap kentine dönüşen, 16. yüzyılda bu dolambaçlı ve dar sokaklara Habsburgların Plaza Mayor'u armağan ettikleri, 18 ve 19. yüzyıllarda ise Bourbonların anıtsal bir kent kurma misyonu ile kapılar, çeşmeler, anıtlar, bulvarlar ve parklar ile donattıkları Madrid'de; böyle bir tarihi yapılı çevrede mimar olmanın ve mimarlık pratiğinin içinde bulunmanın nasıl bir şey olduğu merakıyla başlıyoruz, Madridli mimarlık ofislerini araştırmaya.
Önce gözümüze "Thought Production Office" kavramı takılıyor; Google tarafından önümüze dökülen listede ve bu kavramın ait olduğu web sayfasında karşımıza "Manuel Ocaña Architecture and Thought Production Office" ismi, onun altında da buna dair İspanyolca şöyle bir kısa açıklama çıkıyor:
"‘La producción de pensamiento arquitectónico' (Mimari düşünce üretimi; başlıkta İngilizcesi yazılı olmasına rağmen, metinde İspanyolcası kullanılmış) bürokrasinin ve geleneksel proje yönetiminin katı kurallarından uzakta, profesyonel bir hizmettir. Biz mimari düşünce dünyasını, maliyet ve zaman kavramlarına takılmadan, fakat makul zaman ve maliyeti de göz önünde bulundurarak yeni gerçekliklere dönüştürmek için üç boyuta aktarmanın yollarını öneriyoruz. Hiç kimse önerilen bu (düşünce) hizmetler(ini gerçekleştirebilmek) için genel bir yöntemin varlığına inanmıyor. Oysa ki, bunlar zaten endüstri, zanaat ve sanat alanlarında uzmanlarla kurulmuş değerli ilişki portföylerini koordine eden yüksek kapasiteli kişisel yönetim ve yaratıcı ödeme gücü ile birlikte değişiyor.
Bu ofiste, mimarlık eserleri bütünüyle ya da bu mimarlık eserlerinin (istenen) bölümleri üretiliyor. Burada özel enstalasyon, tekil yapı, sofistike aydınlatma ve uygulama taahhüdü ile birlikte gelişmiş otomasyon projeleri gerçekleştiriliyor. Ve tabi ki istendiği takdirde yaratıcılığın gösterilebileceği ya da ekonomik ve teknik problemlerin çözümlenebileceği diğer herhangi hizmetler de sunulabiliyor."
Bu açıklama, kafamızda ana hatlarıyla bir resmin oluşmasına yardımcı olsa da biz, "Thought Production Office"in ne menem bir şey olduğunu ve bu büronun nasıl bir üretim pratiği içinde bulunduğunu bir de mimarın ağzından duymak istiyoruz.
Bol güneşli bir teras; üç kişilik bir ofis
Kendileri ile "Çat Kapı" bölümü için söyleşi yapma talebimize, İspanyolların ağırkanlılıklarının aksine, ışık hızıyla yanıt veren Manuel Ocaña, söyleşi için takım elbisesini giymek üzere evinin yolunu tuttuğu için, gülen yüzüyle Carolina karşılıyor bizi… Küçük çaplı bir organizasyon şirketi ile birlikte paylaştıkları bu iş yerininin kendilerine ait olan, kapalı terasına buyur ediyor. Madrid'de iş yeri kiraları pahalı olduğu için, ofisleri ortak kullanmanın yaygın bir uygulama olduğu söylentilerin doğruluğunu da gözlerimizle görmüş oluyoruz böylece…
Olanca gücüyle gün ışığını içine olan bu bölmede –daha sonra Ocaña bize mimarlık yapmak için ihtiyacı olduğu en önemli şeyin güneş olduğunu söyleyecek- dikkatimizi çeken ilk şey, odanın üç duvarı boyunca uzanan, bu duvarlara monte edilmiş beyaz çalışma masaları oluyor. İkincisi ise, Ocaña'nın bilgisayarının sol alt köşesine, sarı bir çiçek ile birlikte iliştirilmiş bir müsveddenin arkasındaki "Babacım, seni çok seviyorum" yazısı...
Çat Kapı söyleşilerinde izlediğimiz, önce büro sahibi ile daha sonra çalışanlarla konuşma yöntemini bu kez değiştiriyoruz. Ocaña gelmeden önce, büroyu ve bürodaki yaşamı onunla birlikte çalışan iki genç mimardan dinlemek üzere mikrofonu önce Carolina'ya uzatıyoruz, sonra da Miguel'e…