Mar Mimarlık

Zamanının ilerisinde olmak, güncel şartları yeniden ve yetileri veya bilgisi dahilinde şekillendirebilmek ve hatta onlara yön verebilmek, her meslek insanının hayal ettiği koşullardır. Mar Mimarlık'ın kurucuları Gülfem Karaer ve Osman Elliiki, 1990'larda tam olarak da bunu başarabilmiş bir ikili…

İstanbul Teknik Üniversitesi'ndeki mimarlık eğitimleri sırasında bir hocalarının "Bu bilgisayar, bu da AutoCAD…" diyerek tanıştırdığı bilgisayar destekli çizim ve tasarım programları, Karaer ve Elliiki'nin mesleki kariyerlerinin güzergahını çizmelerini çok erken yaşta mümkün kılmış. Bu yeni ve ilgili tarihte Türkiye mimarlık çevrelerine çok yabancı teknoloji ile bir anlamda büyülenen bir grup öğrenci olarak kurdukları Bilgisayar Kulübü, mimarların ikinci evleri haline gelmiş. Kulüp olarak sadece asistanların kullanabildiği bilgisayar laboratuarını gayri resmi izinlerle –bir nevi- kaçma-kovalamaca ile kullanabilmiş, okulu en sonunda kendilerine bir oda tahsis etmeye ikna etmiş, hatta para biriktirip kulüplerine bilgisayar almışlar.

Mimarlığın tamamen analog olarak sürdürüldüğü bir dönemde yaşıtlarından çok farklı ve büyük fırsatlarla buluşan Karaer ve Elliiki, bugün hala heyecanla anlatıyor: Büro sahipleri, projelerinin üç boyutlu ortamda çizilmesi için heyecan ve hayretle gözlerinin içine bakar olmuş; şantiyeleri ise paftanın yazıcıdan çıkışını merakla izleyenlerle dolmuş. Kendi tabirleri ile, akranları bürolarda pafta kazırken, kendileri büyük ölçekli şantiyelerin tasarım şefleri olarak görev yapmışlar. Ancak asıl hikaye, risk almaları ile başlamış. Mimarların, çok iyi maaşları bir kenara bırakıp özgül kariyerlerine başladıkları küçük Çırağan ofisleri, bugünkü Mar Mimarlık'ı ortaya çıkarmış.

Özellikle uygulama alanında uzmanlaşan ve dünya çapında önemli mimarlık ofisleri ve yatırımcılar ile çalışan Mar Mimarlık kurucusu Gülfem Karaer ve Osman Elliiki ile, yaratılan şansın ve değerlendirilen yeteneğin verimli kesişimden başlayarak bugüne uzanan kariyer serüvenlerini konuştuk. Neredeyse 20 yıllık bir birikimin sonucunda karşımıza çıkan, üretilen konsept ve avan projeleri şantiye ortamına "uyarlarken" ilk düşünülenleri çözmeye "kafayı takmış" mükemmeliyetçilikte ve onu bir yandan da geliştirebilen yetkinlikte bir pratik oldu.