Fotoğraf : Lara Uyal, İç Mimar
İtalya’nın güneyinde yer alan Costiera Amalfitana bölgesi, capcanlı sahilleri ve turistik spotları ile bir cennet adeta. Ekim ayının sonunda Positano, yaz aylarının kargaşası ve kalabalığı olmadığı için gayet keyifliydi. Sabahki ilk vapura bindiğim için şehir yeni uyanıyordu. Kafeler kepenklerini açıp içlerine güneşi çekiyorlardı. Güneyliler sıcak hava ile bedenlerini denize atmaya yatkın olduklarından aklıma Positano ve Amalfi arasında yer alan Furore’deki bir fiyort geldi. Fiyortta mutlaka birileri olduğunu varsayıp hemen oraya ulaştım. Oysa tek bir canlı bile gözükmüyordu etrafta. Sağımda masmavi Tiren Denizi, önümde upuzun bir tünel ve solumda dört gözle kavuşmayı beklediğim bomboş Fiordo di Furore. Fiyorda inen yürüme yolu aynı filmlerdeki gibi sarı şeritle çevrelenmişti, biraz ilerledikten sonra pes edip Amalfi’ye yürüme kararı aldım. Costiera boyunca araba kullanmak karmaşık bir dile hâkim olmanın ustalığı kadar zor derler, yürümek ise başlı başlına dilin bütününe dönüşmek gibiydi ve ben bu dile oldukça az hakimdim. Dağ kenarı ve uçurum arası o kadar dardı ki 2 araba geçeceği zaman yolun bir tarafındaki sürücü diğerine yol verme zorunluluğuyla ilerliyordu. Şehir merkezine yaklaştıkça trafikle karşılaşır oldum. Güzel ama güvenilmez bu yolda mavi ve yeşilin bir parçası haline büründüğümü düşünerek 2 saatlik yürüyüşümü bitirdim. Akşamüstüne doğru güneş, kayalık dağın arkasında kaybolup şehri gölgede bıraktığı sırada ben de gölgede kaybolanlardan olmuştum.
