İzlandalı sanatçı Olafur Eliasson bir grup ayna ve renkli cam ekranı bir araya getirerek Wayne McGregor’un Tree of Codes Balesi için etkileyici bir soyut sahne yarattı.
Ön gösterimi geçtiğimiz yıl Manchester’da yapılan Tree Of Codes prodüksiyonu, bu yıl Londra’daki Sadler’s Wells Tiyatrosu’nda sahne alıyor.
Performans, konusunu ve ismini Jonathan Safran Foer’in 2010 yılında yayımlanan bir kitabından alıyor.
Bale gösterisinde, kitaptaki mekanları ve şekilleri melodilere dönüştürmek için bir algoritma kullanılmış; 134 sayfanın her biri içinse farklı bir dans figürü yaratılmış.
.jpg)


Bir dizi gramofon şekilli aynadan ve dairesel kesimli renkli cam panelden oluşan Eliasson’un sahnesine ve aydınlatma tasarımlarına kitabın ‘fiziksel doğası’ ve ‘canlılığı’ ilham vermiş. “Benim için kitaplar her zaman kağıda basılı olandan daha fazlasını ifade eder,” diyor Eliasson ve ekliyor: “ Tree of Codes grubu kitabı, vücudumuzla bağlantı kuran bir mekan olarak yorumluyor. Bense kitabı, canlı ya da yaşayan bir olgu gibi ele aldım. Kitap sadece fikirleri açıklamakla kalmıyor aynı zamanda onların titreşimini de yayıyor. İçinde bir mekan ve hikaye kurgusu var. Bu duyguyu, görsel bir konseptle açıklamaya çalıştım.”
.jpg)
Performans, tamamıyla karanlık bir atmosferde gerçekleşen sahneyle açılıyor. Dansçılar sahnede ellerindeki yıldız benzeri fenerlerle hareket etmeye başlıyor ve bir araya geldiklerinde birer takımyıldızı görünümü yaratıyorlar.

Diğer bölümlerde ise aynalar ve renkli filmler aracılığıyla her bir dansçının çoğul görüntüsü fona yansıtılarak kaleydoskop benzeri görünümler elde ediliyor. Mavi, yeşil ve pembe tonlarında ışık saçan aydınlatmalar ise sahnede rengarenk bir atmosfer yaratılmasına olanak tanıyor.
Kaynak, Dezeen