"‘La Pedrera' (Taş ocağı) cephesi ile yaşanan sorunlar Gaudi'nin canını sıkmış olacak ki, kilisenin strüktüründe daha katı bir geometride karar kılar. Sütun gövdelerini oluşturmak üzere her iki yöne doğru sarmallar çizen hiperbolik paraboloidlerden, hiperboloidlerden ve doğru düzenli çokgenlerden oluşan kompleks bir geometridir bu… Ancak bir kez tanımlandıktan sonra, değiştirilebilmesi pek mümkün değildir. Dolayısıyla, 1/10 ölçekten hareketle gerçek ölçekte inşa edilebilir" diyen Oscar Tusquets Blanca sözlerini şöyle sürdürüyor:
"Eğer mimarlığı temelde mekan ve ışık olarak görüyorsanız; günümüzün eksantrik şekil ve strüktürlerini çocuk oyuncağı görünümünde sunan Sagrada Familia'nın iç mekanının, büyük bir mimarlık örneği olduğunu söylemek yanlış olmaz".
Gaudi'nin tanımsız bıraktığı bölümler için iki temel sorunla karşılaşıldığını ifade eden Blanca, çalışmaları sürdüren ustaların temelde doğru uygulamalara imza atmalarına rağmen, ne Jujol'un Gaudi'yi yorumlama becerisine ne de Scarpa ya da Albini'nin eseri uyarlama kapasitesine sahip olmadıklarına dikkat çekiyor.
Bunun sonucunda da, Gaudi tarafından tamamlamamış detaylar düzensiz bir şekilde hayata geçiriliyor. Sarmal merdivenler, çelik tırabzanlar, aydınlatma elemanları, yer kaplamaları, kilit taşları, pencereler ve genel anlamda tüm dekoratif öğeler bütün ile ayrı telden çalıyor. Ancak Blanca'nın iyimser yaklaşımına göre bunlar, gelecekte değiştirilmesi nispeten kolay ayrıntılar olduğundan anıtın değerinin azalması gibi bir durum söz konusu değil.
Sagrada Familia'nın yapımı halen devam etse de kilise, 7 Kasım 2010 günü Papa XVI. Benedikt tarafından kutsanmıştı.
İkinci problem, Gaudi gibi bir ustanın figüratif tasarımlarını gerçekleştirecek yetiye sahip çağdaş sanatçıların bulunması ile ilişkili olduğundan birinciye oranla çok daha ciddi.
Gaudi, aynen Orta Çağ katedrallerinde olduğu gibi, Kutsal Hikaye'yi cephedeki resmilerle aktarmak istemişti. Bu, yirminci yüzyıl başı için bile zor bir istekken, dahi mimar pratik bir çözüm geliştirerek, "Kutsal Doğum" (Nativity) cephesinin büyük bir bölümünde gerçek insan ve hayvanlardan çıkarılmış kalıplardan faydalanmıştı. Ancak heykel ustası Josep Maria Subirachs tarafından kotarılan "Tutku" (Passion) cephesinde aynı ustalık sürdürülemedi ve ortaya acınası bir görüntü çıktı. "Zafer" (Glory) cephesine ise henüz el atılmamış durumda…
Sagrada Familia, José Maira Bocabella i Verdaguer ve José Maria Rodriguez'in öncülüğünde inşa edilmeye başlandı. İkili, 1881 yılında Gracia semtinde geniş bir arazi satın aldı. 1882'de yapımına başlanan kiliseye çok geçmeden büyük bir anlam atfedildi ve mekan dini grupların buluşma noktası oldu.
"Şu anda karşı karşıya kalınan temel sorun, dünyanın her hangi bir yerinden bu görevi üstlenecek çağdaş bir sanatçının bulunması" sözleriyle durumu özetleyen Blanca, günah çıkarma seansını şöyle tamamlıyor:
"Nasıl böyle yanılabildik? Eğer insanlar 50 yıl önce bizi dinlemiş olsalardı, bu harika eser bugün var olmayacak, ya harabe halini alacak ya da dönemin alelade bir mimarı tarafından tamamlanacaktı. Kaç kişi öyle eseri ziyaret etmek ister ki? Bu kilise, bugüne dek hiçbir kurumdan mali destek almamış ve ziyaretçilerden sağlanan bağışlar ile ayakta kalmayı başarmıştır. Her yıl 2 milyondan fazla ziyaretçiyi ağırlayan yapı, 25 milyon Euro'nun üzerinde bir yıllık gelire sahip olmaktadır. Tıpkı bir Orta Çağ katedrali gibi finanse edilmektedir ve bu yolla da tamamlanacaktır. Sagrada Familia'nın yüzyılın en iyi çalışması olup olmadığını söyleyemem ama son üç asrın en muazzam dini yapısı olduğu konusunda şüphem yok".
1/10 ölçekli maketin 1922-1926 dönemindeki fotoğrafı
Ömrü, Sagrada Familia yolunda sonlanmıştı
1852'de Reus, Terragona'da dünyaya gelen Antoni Gaudí i Cornet, Barselona'daki Escuela Superior de Arquitectura'dan 1878 yılında mezun oldu. 1884'te, mimar Francisco de Paula del Villar y Lozano'nun ardından Sagrada Familia Kilisesi Expiatori Mabedi'nin sorumlu mimarı olarak görev alan Gaudi, sonraki 40 yıl süresince bu projede çalıştı. 1910'da ise diğer tüm çalışmalarına kademeli bir şekilde son vererek sadece Sagrada Família'ya yoğunlaştı. 10 Haziran 1926 günü, kilise yolunda bir tramvayın çarpması sonucu yaşamını yitiren mimarın naaşı, Sagrada Família'nın bodrumuna defnedildi.
Bu haber, Domus Dergisi internet sitesindeki ilgili haberden derlenmiştir.