Kolokyumun tartışma bölümünde, üçüncüsü düzenlenen 1:1 deneyim sergisinin her sene daha da geliştiğine dikkat çekilirken, bu bağlamda diğer üniversiteler ile işbirliğine gidilmesinin faydalı olacağına değinildi.
Önceki seneye kıyasla daha verimli bir stüdyo süreci geçirdiklerini dile getiren Doç. Dr. Şebnem Yalınay Çinici, tasarım ve uygulama arasında mesafe olduğunu, MTG'nin 1:1 ölçeğe odaklanmasının temel sebebinin de bu deneyimi sağlamak olduğunu belirtti. Bu deneyimin, mimariye dair iyi bir başlangış olduğunu savunan Çinici konuşmasında, mimarlığın hayat boyu süren bir eğitim olduğunu da öğrencilere hatırlattı.
Çinici'nin ardından söz alan İTÜ Mimarlık Fakültesi öğretim üyesi Dr. Funda Uz Sönmez de, kurumsal deneyimini aktararak başladığı değerlendirmesinde, kolokyumların genişletilmesinin ve projelerin basılı hale getirilmesinin önemini vurguladı.
Tasarımdan uygulamaya geçişteki çeviriyi kayıptan çok kazanım olarak niteleyen Sönmez, yeniden üretimde farklı olanakları görme şansı olduğunu sözlerine ekledi.
Öğretim üyelerinin, öğrencilerden geri besleme almak adına yönelttikleri "6 ay önce mimarlık sizin için neydi, şimdi ne?" sorusuna verilen yanıt ise; "soyut çalışmak gözümüzü korkutmuştu ama güzelmiş. Hayallerimizi gerçekleştirdik" şeklinde oldu.
Son olarak söz alan Arş. Gör. Dr. Fulya Özsel Akipek ise, ahşap ve demir atölyesi ziyaretlerinde stüdyolar arasında ortaklıklar olabileceği yönünde bir öneri getirdi ve kurumlar arası iletişime bir kez daha vurgu yaptı. Kolokyum, düzenlenen kokteyl ile sona erdi.