Haldun Dostoğlu: "Küratörler iyi çalışmış"

Galeri Nev'den Haldun Dostoğlu ise küratörlerin iyi çalıştıkları ve kurdukları çerçeveye uygun sanatçıların yapıtlarını seçtikleri görüşünde. Basın en çok Marksist  bir söylemle ortaya çıkan küratörlerin, Koç sponsorluğunda ve bienal çatısı  altında bu söylemi somutlaştırmasındaki çelişkiye dikkat çekti.

Basın en çok Marksist  bir söylemle ortaya çıkan küratörlerin, Koç sponsorluğunda ve bienal çatısı  altında bu söylemi somutlaştırmasındaki çelişkiye dikkat çekti. Bu konuda siz  ne düşünüyorsunuz? Sponsorlu sanat olur mu?

"Sponsorlu sanat olur mu?" sorusu ne kadar yerinde olduğu konusunda emin değilim. Bildiğimiz gibi çağlar boyunca sanatın hep "hamileri" olmuştur. Bir dönem "kilise" bu hamiliği üstlenmiştir. Ardından aristokrasi sanata ve sanatçılara destekçi rolünü üstlenmiştir. Çağımızda ise büyük şirketler bu "görevi" devralmış gözüküyorlar. Duruşuna önem veren sanatçılar ise bütün dönemlerde farklı tarz ve yöntemlerle başkaldırı içinde olmuşlar,uysallaşmamışlardır.

Kavramsal çerçevesini  Brecht'in oluşturduğu bienal, politik olarak çerçeve ile tam örtüşüyor muydu?  Bienalin rengi gerçekten kızıl mıydı sizce?

Küratörlerin iyi çalıştıklarını, kurdukları çerçeveye uygun sanatçıların yapıtlarını seçtiklerini düşünüyorum.

Sergi alanların mekan  kurgusu işlere olumlu bir biçimde yansımıydı, yoksa işlerin sergi mekanlarıyla aralarında daha özenli ilişki  kurulabilir miydi?
   
Her bienalde veya her tür büyük sergide mekanla çok uyumlu ya da aksi örnekler görmek mümkündür. Bu işin kaçınılmaz olarak doğasında var.

Bienalde sizi en çok  çarpan işler nelerdi?

Her bienalden insanın aklında bazı işler kalır. Kimi bienalden daha fazla iş hatırlarsınız kiminden ise çok az. Bu bienalden Canan Şenol, Nilbar Güreş, Akhunov, Danica Dakic, Wafa Hourani gibi sanatçıların eserlerinin aklımda kalacağına eminim.