Oyunu Bozuyorum

09 Ocak 2008

Galatasaray Otoparkı'nın en alt katındayız. Az sonra oyun başlayacak. İkiye bölünen mekanın yarı aydınlık giriş kısmında ayakta içki içip sohbet eden seyirciler bir yandan da perdeye yansıtılan videoyu seyrediyor. Bu mekana iki gün önce röportaj için gittiğimde, o geceki konser için hazırlanan sahne şimdi olduğunun tam tersi tarafıta yerleştirilmişti. Bugün ise, farklı bir deneyim yaşatacağı daha ilk dakikadan belli olan ve gerçek bir öyküyü temel alan 'Oyunu Bozuyorum'u seyredeceğiz. Biraz sonra ışıklar yanıyor, seyirciler perdenin diğer tarafındaki oturma bölümüne davet ediliyor. Sahnede Övül Avkıran var. Övül Avkıran muhteşem bir kadın. Ama o aynı zamanda namus cinayetine kurban giden, enseste, tecavüze maruz kalan, bedeninin ve sadece o bedende olduğu için ona sahip olabileceğini, ona küfredebileceğini, onu aşağılayabileceğini düşünen herkese "Bu beden benim" diye bağıran bir kadın. Oyunun yazarı Meltem Arıkan'ın kurgusal gerçeklik düzleminde geçirdiğimiz iki saat boyunca, salondaki kadın ya da erkek herkesin derinden sarsıldığını gözlemlemek zor değil. Görmezden geldiğimiz, yok saydığımız gerçekler Avkıran'ın üstün performansıyla canımızı yakıyor çünkü. Oyun bitip ışıklar yandığında yanımdaki arkadaşımın yüzüne bakıyorum. Sadece "utanıyorum" diyebiliyor. Az önce yaşadıklarımızdan şaşkınlaşmış bir seyirci grubu olarak toparlanmaya çalışırken bir anons yapılıyor:" Lütfen gitmeyin. Mustafa ve Övül Avkıran sizlerle konuşmak istiyor". "Bizle mi, neden ki ?" gibi soruların zihnimizde dolaşmasının hemen ardından kostümlerini çıkarıp günlük hayata dönen Avkıran çifti geliyor mekana. Evet, oyun bitti. Ama aslında gerçekten herkesin içinde binbir soruyla devam ediyor. Arkadaki perdede, garaj ekibinin oyuna nasıl hazırlandıklarını gösteren bir video eşliğinde seyircilerin yorumlarını, duygularını öğrenmek; yaşadıklarını aktarmak için hevesle dinleyen-anlatan Mustafa ve Övül Avkıran bu soruları yanıtlıyor, eleştirilere cevap veriyor, yorumluyor, besleniyor. Daha doğrusu biz, o akşam orada olan herkes besleniyoruz. Çünkü konuşulanlar oyunun tekniği ya da videonun görüntü kalitesi değil. Ülke gerçekleri, kadın özelinde insan olma sorunları, Doğulu bir gencin kendi ailesinden örnek vererek anlattığı anılarıyla temellenen şikayetler, iltifatlar ve teşekkürler... Gerçekten teşekkürler. Bu yürekli performans ve samimi sohbet için teşekkürler. Mesaj bize ulaştı. "Yeni" bize ulaştı. Şimdi, kendimizi yeni bırakıyoruz...

garajistanbul'da neler oluyor?

Bu Haberi Sosyal Medyada Paylaşın