.jpg)
Fotoğraf: Daniele Veneri
Projenin tanıtımı için Belediye nasıl propaganda yaptı?
Oyunun önemli bir ayağı, yıkım projesi için hükümet ile ortak iş yapan yerel dernek "Associació de Veïns" tarafından oynandı. Dernek, Franko diktatörlüğünün son yıllarından beri Barselona'daki ve Madrit'teki mahallelerin haklarını savunan benzerleri gibi, kentin Sosyalist Parti aktivistlerinden oluşuyor. Sosyalist Parti, hem İspanya'da hem de Katalan bölgesinde iktidara geldiğinden beri bu partinin üyesi olan Barselona Belediye Meclisi bütün bu operasyonları savundu. Dolayısıyla Bon Pastor'daki propaganda çoğunlukla sadece tek bir üyesinin bu ucuz konutlarda oturduğu, Associació de Veïns tarafından yürütüldü.
Yazılı ve görsel basın da oyunun diğer bir önemli kısmını üstlendi, sistematik olarak protestoları ve komşular arasında (proje nedeniyle çıkan çatışmaları) görmezden geldi, mahalleyi bir gecekondu bölgesi olarak sundu ve şehrin bu bölümünün gelişmesi için yıkımını teşvik edici yayınlar yaptı.
Mahallenin gerçeği ise oldukça farklı. "Gelişim" üzerine belli belirsiz bir hisse sahip olan bu insanların (pek çok çocukla birlikte tek bir evde kötü koşullarda yaşayan ailelerin) bazıları modern dairelere taşınacaklar ve yaşam kalitelerinde bariz bir biçimde iyileşme olacak, fakat bu, propaganda da söyledikleri gibi herkesin yeni daireler için "göbek atacakları" anlamına gelmiyor. (Basının Sulukuleliler için söylediği gibi!) Pek çok mahalle sakini yeni dairelerin masraflarını karşılayacak yeterli parayı kazanmıyor ve ekonomik kriz pek çok Bon Pastorlu işçiyi, işsiz bıraktı. Ucuz konutlarda aylık 30 ya da 40 Euro ödeyerek barınmak, işsizlik karşısında hayatı daha kolaylaştırıyor.
Belediyenin projesi mahallede nasıl yankı buldu? Kimler projeyi destekledi?
Pek çok mahalle sakini, 1920'lerde ve 1930'larda Barselona'ya gelen işçilerin torunları. Nüfusun diğer bir kısmını da mahalleye daha sonraki yıllarda 1970'lerde ve 1980'lerde gelenler oluşturuyor, ancak bunları evleri ile aralarında ciddi bir duygusal ilişki yok. Temel olarak bu insanlar, eski yerleşimcilerin protestolarına rağmen yıkımı desteklediler. Arazinin ve evlerin sahibi olarak Patronat'ın görevi mahallelinin iyi koşullarda barınmasını sağlamak iken o neredeyse bütün mahalleyi kaderine terk etti.
Evlerin nasıl korunacağına ve nasıl restore edileceğine dair pek çok plan yapılmıştı, fakat her zaman mahallenin üzerinde yıkımın gölgesi vardı. Associació de Veïns, 1980'lerde yıkım projesini protesto etti, fakat 1990'ların sonunda Barselona zengin bir kent olduğunda, bu derneğin pek çok üyesi hükümet ile birlikte çalışmaya ve onların son derece yıkıcı olan kentsel yenileme planlarını desteklemeye başladı.
Bu yüzden en sonunda plan imzalandığında pek çok yerleşimci şaşkındı ve yıkımın gerçek olup olmadığını anlayamıyordu. Küçük bir grup bu plana karşı mücadeleye başladı, fakat çoğunluk bir tür dönüşüm istiyordu. Ne alternatif bir plan üzerinde çalışıldı ne de evlerin harabe olduğu ilan edildi: Yıkım ve yeniden inşa etme stratejisi inşaat firmalarına fayda sağlamak üzerine kuruluydu. Yönetim tüm Barselona'da bu stratejiyi güttü ve bu tüm İspanya'da bu strateji uygulandı. Eklemeliyim ki aslında inşaat sektörü şu anda İspanya'daki en önemli endüstri…