İstanbul ve Houston‘daki ofisleriyle hizmet veren PDG Mimarlar’ın Kurucu Ortağı Murat Şahin ile Ataşehir’deki ofislerinde bir araya gelerek, mimarlık gündemi ile iki farklı ülkede mimarlık yapmanın artıları ve eksileri üzerine sohbet ettik.
Kentsel tasarım, karma kullanım, konut, ticaret, eğitim, ofis ve konaklama konularında geniş bir yelpazede proje üreten mimarlık pratiği; ortaya koyduğu işlerde daha çok potansiyeli ortaya çıkaran, tasarım ve kuram ilişkisini göz önünde tutan yenilikçi bir bakış açısını ve mimari dili ön plana çıkarma derdinde... Mimarlıkta ticari olanın ötesine geçmeyi, iyi tasarıma odaklanmanın temel felsefeleri olduğunu belirten PDG Mimarlar ortakları, “Ürün ile diyalog kuran bir tasarım sürecine yoğunlaşarak mimarlık için yenilikçi bir bakışı hedefliyoruz’’ diyorlar.
İşte, PDG Mimarlar ile günümüzde mesleki değerlere saygılı, doğal çevrenin tasarımla ilişkisini gözeten, kullanıcının önceliklerini göz önünde bulunduran, tasarım sürecinde diyaloga önem veren bir mimarlık anlayışının mümkün olup olmadığını tartıştığımız söyleşiden başlıklar...
Öncelikle PDG Mimarlar’ın kuruluş hikayesinden ve kendinizden bahsetmenizi isteyeceğim. İki ortak bir araya nasıl geldiniz? Bir de İstanbul ve Houston’da iki farklı ofisle hizmet verdiğinizi biliyoruz.
Murat Şahin: Hikaye şöyle başlıyor: Cengiz Bey’le ben, 2013 yılında ortak bir kaç proje üretmiştik. O dönemde her ikimizin de farklı firma ortaklıkları vardı. Zaman içerisinde süreç beni, serbest mimarlığı bırakma noktasına kadar getirmişti. Ama insan sevdiği işi kolay bırakamıyor. Kuzguncuk’ta kendime bir ofis kiralamak üzereyken biraraya geldiğimiz bir gün Yüksel Demir (Cengiz Gültek ile sınıf arkadaşıdır), Cengiz Gültek’i işaret ederek, “Siz beraber güzel işler ürettiniz, bence ortak olmalısınız” dedi. Biz de bunun üzerine Cengiz Gültek buluştuk, görüşmemiz sadece 15 dakika sürdü ve sonrasında ortak olmaya karar verdik. Bazı işlerin akışı hızlı olunca, zamanın kendi ağlarını ördüğüne inanıyorum. Ortaklığın 4. yılını geçtiğimiz Mayıs ayında tamamladık.
Ben Yıldız Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi mezunuyum, yüksek lisansımı da yine YTÜ’de yaptım. Cengiz Gültek, İstanbul Teknik Üniversitesi mezunudur, yüksek lisansını ise Teksas Teknik Üniversitesi’nde yapmış. Kendisi, eğitim sonrasında Amerika’daki yaşantısını devam ettirmiş. Bir ara Türkiye’ye kısa bir süreliğine gelmiş, biz de zaten o dönemde tanışmıştık. Ortaklığımızla birlikte, Amerika’daki ofisi yeniden güncellemeye karar verdik. 2 buçuk yıldır Houston’daki ofisi o yönetiyor. Daha önceleri dönüşümlü olarak Amerika’daki ofiste bulunmaya karar vermiştik. Ama bu denklem bizi biraz zorladı açıkçası. Çünkü en az 6 aylık dönemlerle aynı ofiste bulunup yaptığınız işin belleğini tutuyor olmalısınız. Kızlarımın yaşı ufak olduğundan ve onlarla vakit geçirmeyi çok sevdiğimden ben İstanbul’daki ofisin başında olmak istedim. İşlerimiz ayrı ama İstanbul’daki tasarım ekibinin Houston’daki ofis için iş üretmesi konusundaki çalışmalarımızı sürdürüyoruz. Birlikte birkaç proje yaptık bile. Tabii buradan oraya ‘iş’ üretmek zor. Alışık olmadığımız mevzuatlar bir yana “cm” ile değil de, “inch” ile çiziyor olmak bile çok zorlayıcı. Betonarme yerine, her şey ahşap.
Böyle başlayan serüven, 5. yıla doğru ilerliyor.
Mimarlık mesleğini icra etme açısından İstanbul ve Houston ofislerinin çalışma biçimlerini karşılaştırmanızı istesem? Aslında biraz önce de değindiniz ama çalışma sistemi ve kuralları açısından “İstanbul ve Houston’da mimarlık yapmak” nasıl farklılaşıyor birbirinden?
MŞ: İstanbul ve Houston iki farklı dünya... Amerika’da sadece bir eyalette iş yapıyor olmanız, diğer tüm eyaletlerde de yapabileceğiniz anlamına gelmiyor. Ana yönetmelik bir olsa da, eyaletlerin kendi özel kuralları ve yönetmelikleri var. Bu yüzden eyalet üzerinden değerlendirebiliriz. Biz ağırlıklı olarak Teksas’ta iş üretiyoruz.