Sivil inisiyatifle başlayan, sonradan özel bir yasayla kamu tüzel kişiliği kazanan İstanbul 2010 Ajansı başlangıçta öngörülen hedeflere ne kadar yaklaştı? Sivil girişimden uzaklaşarak bürokratik bir devlet kuruluşuna mı dönüştü? Yoksa hala sivil girişimin gerçekleştirmeyi amaçladığı amaçlarla bir ilgisi var mı? İstanbul 2010 Kültür Başkenti girişiminin kavramsal boyuttan sıyrılıp 2010 AKB Ajansı etrafında şekillenmeye başlamasında neler eksik kaldı?
Sorular çeşitli ortamlarda tartışıladursun, meslek odaları, sanatçılar ve sivil toplum kuruluşları tarafından en çok eleştirilen kurum olan 2010 AKB Ajansı, içeriden biri; İstanbul 2010 AKB Ajansı Yönetim Kurulu üyesi ve İstanbul 2010 Kentsel Uygulamalar Direktörü Korhan Gümüş tarafından da eleştiriliyor. Ancak Gümüş, sürecin olması gerektiği gibi eleştirildiği ve izlendiği kanaatinde değil.
En başta bu sivil inisiyatifin oluşması için çağrı yapan ve gelişmeleri yakından izleyen Gümüş'e gelişmeleri sorduk.
"Eleştirinin eleştiri olması için sorunu tespit etmeye ve değiştirmeye yönelik olması gerekli. Sivillerin projelerle özel alana sıkışıp kalması ya da icraattan uzaklaşıp danışmanlık yapması yeterli değil, kültür ve sanat yönetimi işlevlerinin gerektirdiği arayüzleri oluşturmak için sorumluluk üstlenmesi ve sorunların neler olduğunu fark etmesi gerekli" şeklinde konuşan Gümüş, Kültür Başkenti organizasyonunun hem siyasal, hem de sivil taraf için yeni bir deneyim olduğunu ve bu deneyimde yalnızca resmi tarafın ne yaptığına bakmamızın yeterli olmadığını, asıl sivil tarafın ne yaptığına bakmak gerektiğini söylüyor.
Ona göre sivil tarafın faaliyetlerini yalnızca kendi katılımı ile sınırlandırması yeterli değil. Kamusal ile sivil olanın iç içe girdiği bir örgütlenme içinde, kamunun yaratıcı enerjiye, sanata açılması üzerine kafa yormaları gerekiyor. Bu açıdan bakıldığında yalnızca resmi tarafın değil, sivillerin de deneyim eksikliği var.