Tarihi mezarlıkların ve sarı renkli kent merkezinin dışına yöneldikçe kırmızıya bürünen Kahire'nin çöp kentine doğru yol aldık. "Kırmızıya bürünen Kahire" tanımı, yeni inşa edilen enformel yerleşimlerin kırmızı tuğlalı binalardan ibaret olmasından ötürü dillere dolanmış… Güvercin yuvaları, süslü damları ve dumanaltı sokakları ile bizi karşılayan Çöp Kent'in kendisi de bu renk. Aslında buralar renk renk…
Plastik, cam, karton gibi yığınla tepelenen çeşitli atıklar burada biriktirilip ayrıştırılıyor, yakılıyor ya da belli yerlere gönderiliyor. Dükkanlardan, evlerden fışkırırcasına sokaklara taşan, kamyon veya el arabalarıyla taşınan ve bu şekilde tüm Kahire'nin çöp döngüsünü sağlayanlar aynı zamanda buralarda yaşıyor.
Peki kim bu insanlar? Zabbaleenler, yani çöp-insanlar… Bütün Kahire'nin enformel çöp sistemini 1930'lu yıllardan itibaren sürdüren Koptik Hıristiyan topluluğu, kentin en düşük gelirli azınlığı, çöplerin arasına doğdukları an itibariyle sistemin devamlılığını sağlamaya başlıyor. Kentte alışılagelmiş bu enformel geridönüşüm sisteminin devamlılığı, kent yaşayanları tarafından talep edilir bir halde…
O kadar ki, Kahire'nin her yerinde gözlenen çöp sorunu adına çözüm yolları arayan yerel yönetim ve Avrupa merkezli kuruluşların Zabbaleenler'in çöp döngüsüne son veren ortak programları uygulandığında, bu sadece sokaklarda çöp birikmesine ve daha fazla soruna neden olmuş. Çünkü yenilikçi çöp sistemleri, çöp ayrıştırma alanları ve üniformalı işçi organizasyonu gibi çabalar, Kahire'de işleyegelen sisteme ters düşmüş.
>>>>>