“Proje üzerine tartışmalarımız, ‘ağabey-kardeş’ tartışması değildir”

Grubun birinciliğe layık görülen Kayabaşı Toplu Konut Projesi.

Sonuç ürüne yaklaşırken kavramsal bir üretime yoğunlukla yer veriyor olmalısınız. Bu "altyapı" kurgusu nasıl işliyor ve toplam üretim sürecinin ne kadarlık bir kısmına tekabül ediyor?

GK: Evet, kavramsal çalışmalarımız çok yoğun… Her projeye ne eskizle ne başka bir şeyle, doğrudan kavram ile başlıyoruz. Tartışmalarımız da öyle "ağabey-kardeş" tartışması değildir; bağırarak çağırarak fikrimizi diretiriz. Sonuçta da iyi fikir aradan bir yolunu bulur, sıyrılır.

HSG: Birbirimize bağırarak, hatta bazen küfrederek tartışıyoruz. Mimarın egosu dediğimiz şey de burada önemli. Alttan almak ve alttan alabilmek, doğruya saygı duyup sonuca yaklaşabilmek lazım ve bu, kolay bir şey değil. Mimari ofislerde, profesyonel çalışırken bile birinin –aslında durumundan gayet memnunken- bir şeylere kızıp işi bıraktığına şahit olabiliyorsunuz.

GK: Ama o sürecin sonundaki üründen çok sürecin kendisinin önemli olduğunu da anlamak lazım.

EV: Bizse zaten eskizden itibaren son ürünü şekillendirmeye başlamış oluyoruz. Bu eskizler de genellikle diyagramlar üzerine kuruludur. Diyagramlar da çok ufak değişiklikler ile teslim paftalarına konuluyor.


İstanbul Kayabaşı Toplu Konut Proje Tasarım Yarışması

Söz konusu diyagramlarınız çalakalem karalamalar değil sanırım…

GK: O sırada elimizde lego varsa, lego ile bir şeyler yapıyoruz. Bir kafede isek şekerleri üst üste koyarak bir şeyler yapıyoruz, sonra fotoğrafını çekiyoruz. Evdeysek, fikrimizi bilgisayarla anlatmak daha kolaysa onu kullanıyoruz. "Daha kolaysa…" diyorum, çünkü bazen bilgisayarla bir şey anlatmak daha zor oluyor. Bizim öyle çok teknokratik, "Her şey bilgisayar ile yapılmalı!" gibi bir iddiamız da yok. Ya da "Elin çizgisinin kokusu çok daha farklı olur" gibi bir yaklaşımımız da yok. O an hangi araçla üretim fikri daha iyi ve daha kolay ifade edebiliyorsa o araçla tasarıma başlıyoruz. Çok pragmatik bir yaklaşım bu aslında…