MesutT: İşinizin özel yaşamınıza yansıması nasıl?
ArifÜ: Özel hayatımıza olumsuz yansıyor (gülüşmeler), çocuklarımızı özlüyoruz.
MesutT: Aslında çocuklar buraya gelseler, oldukça eğlenceli zaman geçirirler herhalde.
ArifÜ: Yaptığımız iş çok yoğun çalışmayı gerektiriyor gerçekten.
MesutT: Onlar da yaptığınız işe özeniyorlar mı?
ArifÜ: Özeniyorlar. Benim, en büyüğü sekiz yaşında üç çocuğum var. Büyük olan kararlı, ne yapacağız bilmiyorum. Bazen geliyor, burada birşeyler yapmaya çalışıyor.
SalihS: Benim evimde salona girdiğinizde her tarafta maketle karşılaşıyorsunuz.
FilizY: Eve iş götürmek de kolay oluyordur o zaman?
SalihS: Yok, eve iş götürmüyoruz, bitmiş işleri götürüyoruz (gülüşmeler).
MesutT: Bazı mesleklerin saati yoktur ya... Sizin mesleğiniz içinde geçerli mi bu?
SalihS: Kesinlikle. Örneğin bir firma katılacağı bir fuarın başlamasına 15 gün kala maketle katılmayı düşünüyor. O durumda biz de gece gündüz çalışarak maketi o zamana yetiştiriyoruz. Çünkü bir iki gün geciktirseniz, yaptığınız maket hiçbir işe yaramayacak. Ya da pazarlamaya yönelik bir maket yapıyorsunuz ve açılış için belirlenen bir gün var. O maket o güne yetişecek.
ArifÜ: Tatil falan yapamıyorsunuz, yapsanız da iki günü geçemiyor. Geçen yıl bir haftalığına Marmaris'e gitmiştik. Herkes denize girerken, ben dizüstü bilgisayarda çizim yapıyordum.
FilizY: Biraz da sizin hocalık deneyiminizden konuşalım mı?
ArifÜ: Hocalarımızla süren bir diyaloğumuz var. Okulda böyle bir ihtiyaç olmuş, bana "Ne dersiniz, gelir misiniz?" dediler. Mezun olduğunuz okulda ders veriyor olmak güzel bir şey, benimde çok hoşuma gitti. Dört yıl kadar gittim ben oraya, ama hep zorlandım. İşlerle birlikte götürülemeyecek noktaya geldiğinde özür dileyerek gelemeyeceğimi söyledim. Orada amacımız profesyonel anlamda maketçi yetiştirmek olmadı hiç. Üç boyutlu düşünmelerini sağlamak, kendilerini geliştirmelerine biraz da olsa yardımcı olmayı hedefledik. Orada karton gibi çok basit malzemelerle çalıştık.
MesutT: İçinizdeki çocuk ne kadar çocuk kalabildi?
ArifÜ: Bunu zaman zaman ben de düşünüyorum da, o çocuk zaman zaman geriliyor. Şartlar ağır olunca, o çocuk kayboluyor. Bitmemiş projeler geliyor ve sürekli değişiyor, harcamalarınız çok fazla, tahsilat yapamıyorsunuz, kimi zaman kazık da yiyoruz.