Atölye Mimarlık'ı bir de henüz üç gündür Atölye Mimarlık'ta staj yapan Sibel Kurugül'e sorduk.
Atölye Mimarlık'ı bir de senden dinleyelim?
İTÜ'de okuyorum. 4. sınıfa geçtim. Daha 3 günlük stajyerim. (Gülüyor)
Gördüğüm bürolar arasında en rahat büro burası. Diğer bürolarda dağınıklık olur, diye büroda pek maket yapılmaz, ama burada etraf maket dolu. Dolayısıyla çok samimi bir yer. Sinan Bey de o samimiyeti sağlıyor. Atölyenin çok zevkli bir çalışma ortamı var. Sanırım herkesi böyle bir yerde çalışmak ister.
Her yerde çalışılmış örneklerin olması insanı gerçekten motive ediyor. İnsanda "çekince" duygusu yaratmıyor burası. Henüz çok yeni olmama rağmen istediğim maketlere bakıyorum, istediğim dergiyi karıştırıyorum. Çünkü burada her şey doğrudan bir güvenle başlıyor.
Ayrıca Sinan Bey'in çalışanlara değer veriyor. Bunu hissetmek çok güzel. Emeğimizin sömürülmeyeceğini bildiğimiz için de büyük bir huzurla çalışıyoruz burada.
Neden staj yapmak için Atölye Mimarlık'ı tercih ettin?
Atölye Mimarlık'ta daha önceden birkaç arkadaşım çalışmışt. Onlardan duyduğum kadarıyla atölyeyi biliyordum. İnternet üzerinden projelerini inceledim. Maket üzerinden çalıştıklarını biliyordum, ben de maket yapmayı çok severim. O yüzden staj yapabileceğim bir yer olduğunu düşündüm.
İlk gün atölyeye geldin...
İlk gün burayı biraz zor buldum. (Gülüyor) Sinan Bey, Atölye Mimarlık'ın nasıl bir yer olduğunu anlattı ve benimle çok ilgilendi. Bu da sık rastlanan bir şey değildir.
Maket yapmayı sevdiğimi Sinan Bey'e zaten söylemiştim. O yüzden, ilk gün duvardaki maketlerden bazılarını tamir etmemi istedi. Şimdi de İzmir Kemeraltı yarışmasının çalışma maketini yapıyorum.
Mezun olduktan sonra ne yapacaksın?
Bu soru beni psikolojik olarak geren bir soru aslında. (Gülüyor) Sadece mimar olmak istiyorum. Ama bunun bu piyasa koşullarında zor olduğunu biliyorum. Bunu söylemek istemiyorum ama mezun olduktan sonra ne yapacağımı bilmiyorum.