"Bu iki hana uğrayarak yola devam ediyoruz"
Önceki ofiste de ortaktınız ama orada kurulu bir düzen vardı. PIN'le birlikte sıfırdan kendi düzeninizi kurdunuz. Neler değişti?
Fikret Sungay: Oradaki ortaklarımızdan Durmuş Dilekçi ile 1996 yılından beri beraber çalışıyorduk. Dolayısıyla onunla birlikte büyüdük. Sonra pozisyonlar değişti ama dostluk, arkadaşlık aynı şekilde devam etti. Yani orada da çok farklı bir şey hissetmedik, davranışlarımız hep aynıydı.
Mimarlık ofislerinde daha esnek bir yapıya gidilmesi gerektiğinden bahsediyorsunuz. PIN bu anlamda nasıl bir örnek?
Salih Küçüktuna: Aslında bu yıllardır konuştuğumuz bir konu. Biliyorsunuz, ilk ofisimiz Gökhan Avcıoğlu'nun ofisiydi. Sonra Emir Uras ve Durmuş Dilekçi ile çalıştık. İkisi de yeniliğe ve değişime açık olan, birbirine yakın karakterde ofisler. Biz bu iki hana uğrayarak yola devam ediyoruz. Olayların ve durumların da bizi değiştirdiğine inanıyoruz. Ciddi krizler olduğu zaman büyük yapılı ofisler birden bire hantallaşabiliyor. Bizde ise başka bir potansiyel var. Mesela Güvenç fiziksel olarak bu yapının içinde olmasa da her zaman bizimle. Birlikte sergilere katılıyoruz, projeler üretiyoruz, deneysel işler yapıyoruz. Ama bu esneklik, bütün gün çalıştığınız bir ofisin yapısını biraz zorlayabilir. O yüzden bu modele herkesin gerçekten inanması lazım. Kendi içimizde bu yapıyı esnetmeye çalışıyoruz ama çok büyük cümleler de kurmak istemiyorum çünkü mimarlık dünyayı kurtaran bir meslek değil. Daha çok pratiklerimiz üzerinden var oluyoruz. Güvenç'in bahsettiği Teneke Mahallesi projesini ya da deneyimlediğimiz başka durumları mimarlığın içine çekip, yeni şeyler üretmeyi seviyoruz. Bu işi daha farklı bir yapı içerisindedeğerlendirebileceğimizi gördük. Sevdiğimiz insanlarla sevdiğimiz işleri yapmaya ve yeni bir değer üretmeye çalışıyoruz. Bütün derdimiz o...
Doğaya kaçmayı seven hafta sonu savaşları...
Düşük bütçeli çelik yapılar, afet barınakları gibi sosyal sorumluluk projelerine çokça kafa yorduğunuzu görüyoruz. Bu bağlamda, günümüzde yaşanan kitlesel göçler ve barınma sorunu konusunda görüşünüzü almak isteriz. Mimarın/mimarlığın bu alandaki sorumluluğu nedir?
Salih: Bu ülkenin yaşadığı birtakım sosyal travmalar ve afet gibi potansiyel sorunlar var. Dahil olduğumuz sosyal sorumluluk projelerinden ilki, bir köprü projesiydi. Karadeniz ve İç Anadolu için birçok alternatif ürettik. Yılda iki ya da daha fazla yarışmaya katılan mimarlık ofisleri var. Ama sonuçta bu yarışmaların çoğunu kazanmıyorsunuz. Biz de mimar olarak böyle bir vaktimiz varsa, yarışma yerine sosyal sorumluluk projesi yapalım dedik. Bunlardan biri de deprem konutu olarak tasarladığımız barınak projesiydi. Bu kendi içerisinde doğal bir park projesini de beraberinde getirdi. Sonra barınak projesinin eklentileri olarak küçük ölçekli ve düşük maliyetli konutlar, doğa içerisinde birtakım kabinler üzerine çalışmaya başladık. Bu evlerin kullanıcılarından birisi de Emre.
Ecopod, Antalya / Konut projesi, 2014
Sonra bu projenin eklentileri olarak birkaç tane gerçek iş aldık. Bu konularda çalıştığınız zaman, buna ilgi duyan insanlar da sizinle ilgilenmeye başlıyor. Konteyner evler, kabinler, küçük ölçekli düşük maliyetli konutlar hep birbirine eklemlene eklemlene gelişti. Kimisinin güncel konulara ilişkin sosyal uzantıları var. Kimisi, bizim gibi doğaya kaçmayı seven hafta sonu savaşları için üretilmiş projeler. Bunlar hep bir yıl içerisinde gelişmiş ve aslında iş olarak yapmadığımız projeler. Tabi buradan gelen deneyimleri başka işlere de aktarıyoruz.
Cabin, Bolu / Ürün tasarımı ve mikro-ekolojik konut projesi
Container House, Sapanca / Ürün tasarımı ve konut projesi
Diğer yandan çok daha karmaşık tipolojilerde de üretim yapıyorsunuz.
Fikret: Evet, Türkiye’nin iki büyük veri merkezinin projeleriyle ilgileniyoruz. Biri, Ankara'daki kredi kayıt bürosunun müşavirlik kayıt hizmetleri binası. İkincisi, İstanbul Esenyurt’ta Huawei’nin Türk Telekom ile birlikte hayata geçirdiği veri merkezi. Bunların uygulamalarını da biz üstlendik. Bu ölçek çeşitliliği eskiden beri alışık olduğumuz pratiklerden biri.