“Tek bir iş, sadece kendisinin prototipidir”

Sizi en başta yurtdışına gitmeye ve orada yeni iş ilişkileri kurmaya iten motivasyon neydi? Neden böyle bir arayışa girdiniz?Özel çözümler üretmek –özellikle de geçici işler yapanlar için- o kısa ve süreli zamanda prodüksiyona yeteri kadar bütçe ayrılmamasından ve elbette totalde de zamanların yeterli olmamasından ötürü sıkıntılıdır. Üstelik sergileme ve fuar standı gibi kısa süreli etkinliklerin genellikle dar bütçeler ve gösterişli işler ile kotarılması istenir. Ve siz de onu vaat ettiğiniz "miş" gibi yapmak üzere, mümkün olduğunca ekonomik ve bir defalık kullanabileceğiniz malzemelerle üretmeye çalışırsınız. Bu durum, her etkinliğin sonunda atılan kamyonlar dolusu moloz ile görünürlük kazanır ve hem malzeme sarfiyatı hem emeğin hem de paranın sarfiyatıdır. O "gösterişli" yapmaya çalıştığımız şeylerin şayet detaydaki başarısızlıkları hissedilirse, bütünü koftur. İşte, tasarımcıları ucuza sürükleyen bu durum tatminsizliği getirir. Bu nedenle daha verimli, her zaman kullanabileceğim bir modüler sistem alt yapısı arayışına girdim.



Dolayısıyla kişisel meraklarınız ve tutkularınız üzerine şekillenen bir kariyer oldu diyebilir miyiz?

Tutkular yerine gereksinimler diyelim mi?

Fakat en nihayetinde kişisel ihtiyaçlarınız değil, piyasanın ihtiyaçları için harekete geçtiniz, öyle değil mi?

Kendi ihtiyacım demem şundan kaynaklanıyor: Bu serüven, biraz kalite ihtiyacına karşı duyduğum tatminsizlikten doğdu. Çünkü kaliteli bir ürün, endüstriyel olarak da hallolmuş ve her açıdan bekleneni karşılıyor demektir. Tek bir iş için endüstriyel bir ürünü tasarlamanız ise mümkün değildir. Tek bir iş, sadece kendisinin prototipidir. Dolayısıyla müşteri de kullanıcı da üreten de bunun getireceği sürprizlere katlanmak zorunda kalır.

İşte bu üretim krizleri, bu yetiştirme telaşları ile aşağı yukarı 20 yıldan fazla bir süre geçti. Ortada bir takım modüler sistemler elbet vardı ama bir tasarımcı kaygısı ile, yani onları kendi işlerimde kullanamadığım için karşıma doğru bir örnek çıkmasını bekledim. Burkhardt Leitner ile yaşadığımız da böyle bir karşılaşma idi. Köklü bir ilişki içinde akraba ürünlerle bir dil birliği kurma şansım da zamanla oldu. Sonuçta sizi bir noktaya getiren motivasyon da, o işten duyduğunuz tatmin…