"Farklı disiplinler bize inanılmaz güç veriyor"

Son olarak, 34 Mimarlık'ın kurulduğu günden bu yana geçen 1,5 yıla dair bir özeleştiri alabilir miyiz sizden?

Geçmişe sünger çekip derin bir nefes aldım ve bundan sonra inandığım işleri, becerebildiğim kadar yapacağım dedim. 34'ü de bu anlayış çerçevesinde kurguladım.

Geride bıraktığımız 1,5 yılı iyi geçirdik. Her şey kafamdaki gibi gelişti. Bir sürü insan proje sürecinin içerisinde olsun, her işi bilenine bırakalım istemiştim.  Geçirdiğimiz zaman diliminde böyle bir ekibi toparladım. Önce oldukça iyi bir çekirdek kadro oluşturdum. Sonra ihtiyacımız olan diğer disiplinleri belirledim.  Onlarla iletişime geçtik, tanıştık. Deneme işleri yaptık. Bazen yanıldık. Yeni arkadaşların peşinde koştuk. Nihayet  birçok disiplini işimize dahil ettik. Bu bize inanılmaz bir güç veriyor.

34 ile ilgili söylediğim bir şey var; pazar günü pazartesi sendromu yaşayan biri varsa hemen işi bıraksın. "Ertesi gün gene mi ofise gideceğim" tedirginliği varsa, ofis onun için zul gelmeye başladıysa o noktada bırakmalı. Çünkü bunun ne 34'e faydası var, ne de kendine. Demek ki kişi adına yanlış giden şeyler var. Böyle bir işkence olabilir mi? Ben bunu ilkokula giderken yaşardım. Okumayı hiçbir zaman sevmedim, sadece yapmak zorunda olduğum için okuyordum. Pazar sabahı kalkar çizgi film kuşağını izlerdim, ondan sonra ertesi gün okul var diye karın ağrılarım başlardı. Hele yapılmayan ödevler varsa tam bir işkence gibi gelirdi. Bunu yetişkin olarak profesyonel bir ortamda yaşamamak gerek diye düşünüyorum.