Devlet, ek hizmetlerle ilgilenmemeli

Sonuç olarak sponsorluk müzelerin içinde bulunduğu mali sorunları çözebilecek bir durum. Müzenin fonksiyonel hale gelmesi, yüzünü topluma dönmesi ve temel işlevlerini gerçekleştirebilmesi için para lazım. Bu para devletten gelmiyorsa, devletin, paranın temin edilebileceği kurumun önünü açmasını sakıncalı bulmuyorum. Zaten müzenin içeriği, işlevi ve bütünlüğü, yani genel anlamda sürdürülebilirliği yine devletin idari garantisinde kalıyor. Bu garantinin çerçevesi düzgün çizildiği takdirde, yani müzenin koleksiyonlarına, yapısına ve bütünlüğüne zarar gelmediği sürece, daha işlevsel hale getirilmesi için birtakım kurum ve kuruluşlarca ya da kişilerce destekleniyor olması bence ticarileşme değildir. "TÜRSAB oraya girecek ve bütün uzman personeli atıp kendi personelini yerleştirecek, koleksiyonları da açık artırmayla satışa çıkaracak" gibi bir durum zaten mümkün değil. Müzenin daha iyi işlemesi üzerine bir işletim sistemi kurmaya çalışıyorlar. Bu işletim sistemini de kuşkusuz para kazanmak üzerine kuracaklar. Ama bu, "şu koleksiyonu görmek istiyorsan daha fazla para vereceksin" yönünde bir değişiklik değil. Ek fonksiyonlar olan kafeterya, kitap satış alanı vs düzenlenecek diye düşünüyorum.

Bunu zaten devlet yapmamalı. Devletin sorumluluğu, müzenin kamusal bir alan olarak bütünlüğünün korunuyor olmasında. Müzenin günümüz koşulları doğrultusunda gerektirdiği ek hizmetler konusunda ise devlet her bir tarafa şirket kuramaz. Türkiye'de 200'den fazla müze var, bunların hepsine yetişiyor olmanın imkanı yok. Dolayısıyla ek fonksiyonların işletmesinin belirli mevzuatlar doğrultusunda devrediliyor olması, Kültür Bakanlığı kaynaklarıyla gerçekleştirilemeyecek iyileştirmelere olanak sağlıyor. Ama tabii bunun için çok düzgün ve tekrar edilebilir sistemler oluşturulması gerekir.