Meltem Öztürk

Ben de dört seneden bu yana DB Mimarlık'ta çalışıyorum. Ofise adım atmam ise bir arkadaşımın vasıtası ile oldu. O da burada çalışıyordu ve eleman ihtiyacı olduğundan bahsetti. Ben de CV'mi gönderdim; tanıştık, anlaştık ve başladık.

2005 yılında mezun oldum ama çalışma hayatım DB Mimarlık'ta başlamadı. 2003'te işini doğru dürüst yapan bir büroda çalışarak başladım iş hayatına. Gene de iş tecrübemin çoğunu, süre olarak bakarsak, bu ofiste edindim. "DB Mimarlık'ta bunca zaman neden kaldın?" diye sorarsanız da, bunun cevabını ben de tam olarak veremiyorum. Sıralayabileceğim bir sürü farklı sebep var. Ama burada önemli kazanımlarım oldu. En azından kendi adıma söyleyeceklerim, proje yöneticisi olarak elde ettiğim kazanımlara işaret edecektir. Böyle bir işe başladığınızda –ister istemez- proje ile ilgili tüm dertler ile uğraşıyorsunuz. Uçmaya yeni başlayan kuşlar atılır ve kanat çırpmayı öyle öğrenirler ya… Sen de öyle oluyorsun. E, tabi daha kalıcı öğreniyorsun. Kulaktan dolma bilgiler edinmek yerine kendi çabanla öğreniyorsun her şeyi.



Projelerin müellifi elbette biz değiliz. Üretim yükünü bizler üstleniyoruz. Projeye dair temel tasarım kararları ilk elden, yani Bünyamin Bey'den çıkıyor. Onun kararları doğrultusunda projeye yön vermeye çalışıyoruz. Sonuçta inisiyatifi tamamen ele alıp A Bey ve ekibi projesi, B Hanım ve ekibi projesi olmuyor, ürün DB Mimarlık ürünü olarak çıkacağı/çıktığı için temel kararlar Bünyamin Bey'in inisiyatifinde. Biz daha çok işin detaylarıyla, kabuğun içinin şekillendirilmesiyle uğraşıyoruz. Dolayısıyla da tasarım anlamında inisiyatif sahibi olduğumuzu söyleyemem. Sonuçta bazen bizim yaptıklarımız, Bünyamin Bey'in aklındaki ilk tasarım fikri ile örtüşmeyebiliyor.

Elbette herkesin ideali, eninde sonunda kendine ait bürolar açmak. Özellikle bundan sonra, A Bey'in, B Bey'in adamı olarak anılmaktansa kendi bildiklerimi kendi istediğim gibi biçimlendirip aktarabileceğim ufak projeleri, işleri yapmayı tercih ederim.